درباره قزوین
قزوین از شهرهای بزرگ و سنتی ایرانه که به گفتهی برخی مورخان قدمتش به دوران ساسانیان برمیگرده. این شهر در زمان حکومت صفویان به مدت ۵۷ سال پایتخت ایران بود و به همین دلیل از معماری و هنر صفویه در سطح اعلایی بهره برده و میزبانِ آثار باستانی و تاریخی زیادی است.
استان قزوین در سال ۱۳۷۵ از استان تهران جدا شد و به همراه تاکستان از استان زنجان تشکیل استان تازه ای با مرکزیت قزوین را داد.
منطقه کوهستانی این استان در شمال قرار دارد که دهستان های الموت، رودبار و قسمتی از کوهپایه اقبال پشگلدره را در بر می گیرد. در همین ناحیه، بخشی از رشته کوه البرز از بخش شمال غربی و از استان گیلان به طرف جنوب غربی در داخل استان قزوین کشیده شده است.
سیالان و الموت دو قله از قله های معروف کوهستان های بخش غربی البرز می باشند. دره های البرز در دامنه های خشک جنوبی، به ویژه در ناحیه قزوین باریک و کم عرض هستند. و با دیواره های پرشیب کشیده شده اند.
آبادترین و پر جمعیت ترین دره های آن، دره شاهرود و دره های دو شاخه معروف آن، رود طالقان و رود الموت است. که آبهای دامنه های البرز جنوبی را به سفید رود می رسانند.
دره و رودخانه شاهرود کوه های میان دره چالوس و سفید رود را از شرق به غرب شکافته و آن را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم کرده اند.
کوه های طالقان، سیالان و الموت دو قله از قله های معروف کوهستان های بخش غربی البرز می باشند. دره های البرز در دامنه های خشک جنوبی، به ویژه درناحیه قزوین، باریک و کم عرض هستند و با دیواره های پر شیب کشیده شده اند.
آبادترین و پر جمعیت ترین دره های آن دره شاهرود و دره های دو شاخه معروف آن، رود طالقان و رود الموت هستند که آب دامنه های البرز جنوبی را به سفید رود می رسانند.
دره و رودخانه شاهرود کوه های میان دره چالوس و سفید رود را از شرق به غرب شکافته و آن را به قسمت های شمالی و جنوبی تقسیم کرده اند. این استان دارای سه شهرستان به نام های قزوین، تاکستان و بوئین زهرا و ۱۰ بخش و ۱۲ شهر و ۳۷ دهستان و ۹۳۶ آبادی دارای سکنه می باشد.
شهرستان قزوین
بنا بر روایات تاریخی سنگ بنای شهر تاریخی قزوین به شاهپور اول ساسانی بر می گردد. شاهپور این شهر را برای جلوگیری از حمله دیالمه بنا نمود و در آن دژ و استحکامات به وجود آورد و سپاهیان خود را در آنها استقرار داد. به مرور زمان، پایگاه نظامی شاهپور توسعه پیدا کرد و هسته اصلی شهر قزوین به وجود آمد. موقعیت این شهر همواره به عنوان گذرگاه مهم طبرستان و دریای خزر اهمیت فراوان داشته و دارد.
بعد از حمله اعراب به ایران و آغاز دوره فتوحات اسلامی، براء بن عازب که از سرداران بنام عرب بود در سال ۲۴ هجری قمری قزوین را محاصره کرد. مردم قزوین همانند بسیاری از نقاط دیگر اسلام را پذیرفتند و از پرداخت جریمه معاف شدند. قزوین که در دوره ساسانیان پایگاه مستحکمی برای جلوگیری از هجوم مهاجمان دیلمی بود، در دوره اسلامی نیز به پایگاه و مبداء عملیات بعدی لشگریان عرب تبدیل شد.
در دوره های بعد، هنگامی که هارون الرشید خلیفه عباسی در راه خراسان از قزوین می گذشت پس از آگاهی از گرفتاری های مردم قزوین در مقابل هجوم های دیالمه و مقاومت شجاعانه آنها دستور داد سعد بن العاس، والی عراقین و قزوین، حصاری به دور مدینه موسی و مبارکیه بکشد و مسجدی نیز در آن بسازد، ولی به علت مرگ هارون الرشید، حصار ناتمام ماند، تا اینکه یکی از فرماندهان ترک دستگاه عباسی به نام موسی ابن بنا که مامور جنگ با حسین بن زید علوی شده بود، در سال ۲۵۶ هجری قمری بنای آن را به پایان رساند.
همچنین قزوین پایتخت خوشنویسی ایرانه و زادگاه بزرگترین هنرمندان خوشنویس ایران از جمله میرعماد قزوینی بوده است.
قزوین به دلیل اینکه در مسیر ارتباطی استانهای شمالی و غربی و در مجاورت تهران قرار داره اهمیت خاصی داره. آبوهوای قزوین در تابستان خنک و در زمستان سرد است.
استان قزوین با مساحتی حدود ۱۵٬۸۲۰ متر مربع، از دو ناحیه کوهستانی و دشتی تشکیل شده است.
این استان از سمت شمال شرقی با استان مازندران، از سمت شمال با استان گیلان، از سمت شرق و غرب به ترتیب با استان های تهران و زنجان و از جنوب با استان های مرکزی و همدان همسایه می باشد.